![]() |
Rys. A. Gawroniak |
Dla rozwoju turystyki transgranicznej konieczne jest uznanie geograficznej ciągłości obszaru badawczego. Odpowiednio rozpoznana geograficzna całość ma szansę być traktowana całościowo także w ujęciu rynkowym, podobnie jak inne europejskie regiony graniczne takie jak Alpy, Szlezwik czy Alzacja i Lotaryngia.
Wzajemne zagrożenia obu części pogranicza można usunąć, jeżeli nie będą one ze sobą walczyły o turystów przybywających z zewnątrz. Walory i atrakcje obu stron traktować należy łącznie, jako elementy możliwie się uzupełniające, nie zaś ze sobą konkurujące. Jako konkurencyjne dla tego obszaru postrzegać należy natomiast podobne regiony pograniczne (np. wyspa Uznam, Ziemia Lubuska) oraz tereny leżące w głąb Polski lub Niemiec. W odniesieniu do sąsiednich terytoriów szczególnymi atutami tego obszaru - nie każdy z osobna, lecz dopiero występując na raz - są:
- wielość form obszarów chronionych i ich wysoki udział w całej powierzchni,
- położenie transgraniczne,
- bliskość centrów wielkomiejskich i potencjalnie wysoka dostępność komunikacyjna.